Company: Άλλα
Created by: federica.masante
Number of Blossarys: 31
English (EN)- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
- Romanian (RO)
- Russian (RU)
- Spanish, Latin American (XL)
- Macedonian (MK)
- Indonesian (ID)
- Hindi (HI)
-
- Italian (IT)
- Serbian (SR)
- Spanish (ES)
- Czech (CS)
- Hungarian (HU)
- Arabic (AR)
- French (FR)
- Turkish (TR)
- Greek (EL)
- Dutch (NL)
- Bulgarian (BG)
- Estonian (ET)
- Korean (KO)
- Swedish (SV)
- English, UK (UE)
- Chinese, Hong Kong (ZH)
- Slovak (SK)
- Lithuanian (LT)
- Norwegian Bokmål (NO)
- Thai (TH)
- Portuguese, Brazilian (PB)
- Danish (DA)
- Polish (PL)
- Japanese (JA)
- Chinese, Simplified (ZS)
- Chinese, Traditional (ZT)
Λειτουργίες της διεύθυνσης διαφέρουν ως προς τους διατύπωση ή κοινωνική απόσταση. Παρακάτω T Edward Hall, μια διάκριση γίνεται συχνά μεταξύ τρόπων «οικεία», «προσωπική», «κοινωνική» και «κοινό» (ή «απρόσωπο») διεύθυνση. Στα πλάνα αυτό αντικατοπτρίζεται σε μεγέθη shot - κοντινά πλάνα που σηματοδοτεί οικεία ή προσωπική τρόπους, μεσαίου πλάνα, μια κοινωνική λειτουργία και μακρινά πλάνα μια απρόσωπη λειτουργία.
I registri si distinguono in base al grado di formalità o alla distanza sociale. Secondo Edward T Hall, i registri vengono solitamente classificati in: \"intimo\", \"personale\", \"sociale\" e \"pubblico\" (o \"impersonale\"). In cinematografia, questo si traduce in primi piani, che indicano un registro intimo e personale, campo medio che indica un registro sociale e campo lungo per un registro impersonale.
Στο μοντέλο του Peirce του σημαδιού, το interpretant δεν είναι διερμηνέα, αλλά μάλλον την έννοια από το σημάδι. Peirce δεν χαρακτηρίζει το διερμηνέα άμεσα στην τριάδα του, αν και αυτός να τονίσει την ερμηνευτική διαδικασία σημείωσης.
Nel modello semiotico di Peirce, l'interpretante non è l'interprete del segno, bensì il senso ad esso attribuito. Peirce non cita direttamente l'interprete nella sua triade, soffermandosi però sul processo interpretativo della semiosi.
Dyadic πρότυπο του σημείου βασίζεται σε μια διαίρεση του σημαδιού σε δύο απαραίτητα συστατικά στοιχεία. Σωσσύρ μοντέλο του σημαδιού είναι ένα dyadic μοντέλο (Σημειώστε ότι ο Σωσσύρ επέμεινε ότι ένας τέτοιος διαχωρισμός θα ήταν καθαρά αναλυτική).
Un modello diadico del segno è basato su una divisione del segno in due elementi costitutivi necessari (significante/significato). Il modello di segno di Saussure è diadico (si noti che Saussure insisteva che tale divisione fosse puramente analitica).
Τα ζεύγη αντιπολιτευτικής signifiers σε ένα πρότυπο σύνολο που αντιπροσωπεύουν κατηγορίες με συγκριτική την κατάταξη για την ίδια σιωπηρή διάσταση και την οποία ορίζουν από κοινού μια ολοκληρωμένη σύμπαν του λόγου (σχετικές οντολογικό τομέα), π.χ. καλής/κακό όταν «δεν καλή» δεν είναι αναγκαστικά «άσχημα» και το αντίστροφο (Leymore).
Coppie di significanti opposti, in un sistema paradigmatico, che appartengono allo stesso piano semiotico e che insieme definiscono un universo completo del discorso (dominio ontologico pertinente): es. buono/cattivo laddove 'non buono' non è necessariamente 'cattivo' e vice versa (Leymore).
Ντεριντά επινόησε ο όρος αυτός δεν ταυτόχρονα «διαφορά» και «αναβολής». Σκόπιμα αυτός εξασφαλίζεται ότι (στα γαλλικά) η διάκριση από την λέξη "διαφορά" ήταν προφανής μόνο γραπτώς. Προσθήκη του Σωσσύρ έννοια της έννοια διαφορική (με βάση τις διαφορές μεταξύ σημάδια), ο όρος προορίζεται να μας υπενθυμίσει ότι σημάδια αναβάλει επίσης την παρουσία του τι σημαίνει τους μέσω ατελείωτες αντικαταστάσεις των signifiers.
Derrida coniò questo termine per alludere contemporaneamente alla 'differenza' e al 'differimento'. Egli si accertò deliberatamente che (in francese) la distinzione dalla parola usata per 'differenza' apparisse solo nella scrittura. Ampliando il concetto saussuriano secondo cui il significato è un valore differenziale (basato sulle differenze tra segni), il termine vuole ricordarci che i segni rinviano alla presenza di ciò che significano anche attraverso infinite sostituzioni di significanti.
Μια κατάσταση στην οποία το σημαίνον δεν είναι εντελώς αυθαίρετο αλλά συνδέονται άμεσα με κάποιο τρόπο (σωματικά ή αιτιολογικά) να το σημαινόμενο - αυτό το σύνδεσμο μπορεί να παρατηρηθεί ή να συναχθεί (π.χ. καπνός, ανεμοδείκτης, θερμόμετρο, ρολόι, επίπεδο πνευμάτων, αποτύπωμα, δακτυλικών αποτυπωμάτων, να χτυπήσει την πόρτα, ποσοστό σφυγμού, εξανθήματα, πόνο) (Peirce).
Situazione in cui il significante non è del tutto arbitrario, ma direttamente connesso per qualche ragione (fisica o causale) con il significato. La relazione può essere evidente o deducibile. Es. gallo segnavento, termometro, orologio, livella, impronta digitale, pulsazione, infiammazione, dolore.
Εντός του Τριαδικό μοντέλο του σημαδιού, Peirce αναφέρεται το πρόσημο με μια παρουσία του «Firstness», του αντικειμένου ως ένα παράδειγμα του «Secondness» και το interpretant ως ένα παράδειγμα του «Thirdness»
Nel suo modello tripartito del segno, Peirce indica con \"primità\" il segno stesso, con \"secondità\" l'oggetto e con \"terzità\" l'interpretante.
Όρος του Stuart Hall για αρκετές συνδέονται αλλά διακριτικό «στιγμές» στις διαδικασίες της μαζικής επικοινωνίας - παραγωγή, την κυκλοφορία, την διανομής/κατανάλωση και την αναπαραγωγή.
Termine utilizzato da Stuart Hall per riferirsi ai singoli momenti, tra loro interconnessi, della comunicazione di massa: produzione, circolazione, distribuzione/consumo e riproduzione.
Αναφέρεται στη δύναμη των λέξεων να αναφερθούν σε πράγματα κατά την απουσία τους. Η μετατόπιση αναγνωρίστηκε από τον Hockett ως βασικό «χαρακτηριστικός σχεδιασμός» της γλώσσας.
Riferito al potere del lingaggio di riferirsi a oggetti in loro assenza. La sostituzione fu identificata da Hockett come caratteristica chiave del linguaggio.
Ο όρος χρησιμοποιείται ως συνώνυμος της έννοιας «χρήση της γλώσσας» ή «γλώσσα σε χρήση» και ως συγκεκριμένο ουσιαστικό αναφέρεται σε ένα σχετικά διακριτό υποσύνολο της γλώσσας το οποίο χρησιμοποιείται για συγκεκριμένους κοινωνικούς ή θεσμικούς σκοπούς.
L'uso del termne discorso da parte dei torici riflette l'enfasi sulla parola piuttosto che sulla lingua. Molti teorici contemporanei, influenzati da Michel Foucault, considerano la lingua non come un sistema monolitico, ma strutturato in diversi discorsi, quali la scienza, la legge, il governo, la medicina, il giornalismo e la morale.
Λεβί-Στρος όρος για την πίστωση αυτή προϋπάρχουσα υλικών τα οποία είναι έτοιμα να-χέρι (και της διαδικασίας, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση της ταυτότητας κάποιου)-χρησιμοποιείται ευρέως για να αναφερθείτε στην intertextual authorial πρακτική έγκρισης και προσαρμογής ενδείξεις που προέρχονται από άλλα κείμενα.
Termine usato da Levi-Strauss per indicare l'appropriazione di materiali pronti per l'uso (nel processo di costruzione della propria identita'), e' ampiamente usato in riferimento all' adozione da parte dell'autore di simboli tratti da un altro testo.
Η λεγόμενη «συναισθηματικές πλάνη» (που αναγνωρίζονται από την λογοτεχνική θεωρητικοί που θεωρούσε την έννοια ως κατοικούν μέσα στο κείμενο) περιλαμβάνει σχετικά με την έννοια του ένα κείμενο των αναγνωστών ερμηνείες - που αυτές οι θεωρητικοί είδε ως μια μορφή σχετικισμού. Μερικά σύγχρονη θεωρητικοί θεωρούν αυτό ως «πλάνη» από περισσότερες συμφωνία οφειλόμενη σημασία σε σκοπούς του αναγνώστη.
La cosi' detta fallacia affettiva (identificata dai teorici della letteratura che vedono il significato come insito nel testo) consiste nel relazionare il significato di un testo all'interpretazione dei lettori, che questi teorici vedono come forma di relativismo. Pochi teorici contemporanei considerano questo fallace poiche' la maggiuor parte accorda la dovuta importanza alle convinzioni dei lettori.
Signifiers που απουσιάζουν από ένα κείμενο αλλά τα οποία (αντίθεση) Παρόλα αυτά επηρεάζουν την έννοια του ένα σημαίνον και που έχουν πράγματι χρησιμοποιηθεί (που προέρχεται από το ίδιο σύνολο πρότυπο). Δύο μορφές της απουσίας έχουν ειδικές ετικέτες στα αγγλικά: αυτό που είναι «η καταφανής απουσία» και το οποίο «είναι αυτονόητο». Δείτε επίσης: αποδόμηση, πρότυπο, παραδειγματικό ανάλυση, σημαίνον και.
Significanti non presenti in un testo, che tuttavia influenzano il significato del significante effettivamente in uso ( tratto dallo stesso set di paradigmi). Due forme di assenza hanno nomi specifici in inglese: quella che e' evidente per la sua assenza, e quella che non c'e' bisogno di dire. Vedi anche: decostruzione, paradigma, analisi paradigmatica, significante.
Αυτό είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από την Πίρς για να αναφερθείτε σε μια φόρμα οι συμπερασματικοί (παράλληλα με την αφαίρεση και διέγερσης) με τον οποίο αντιμετωπίζουμε ένα σημαίνον και ως μια παρουσία ενός κανόνα από έναν κωδικό γνωστή και στη συνέχεια να συμπεράνει τι σημαίνει εφαρμόζοντας αυτόν τον κανόνα.
Termine usato da Pierce in riferimento ad una forma di inferenza (insieme a deduzione e induzione) per la quale un significante e' trattato come caso di una regola di un codice familiare, ed in seguito si inferisce il suo significato applicando la regola.
Ενώ ο Σωσσύρ ιδρύθηκε η γενική αρχή που υπογράφει πάντα αφορούν άλλα σημάδια, στο πλαίσιο του μοντέλου η σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενο ήταν σταθερή και προβλέψιμη.
Se Saussure ha fissato il principio generale secondo cui i segni si riferiscono sempre ad altri segni, in questo modello il rapporto tra significante e significato era stabile e prevedibile.
Κωδικοί χωρίς άρθρωση αποτελούνται από μια σειρά από πινακίδες με καμία άμεση σχέση μεταξύ τους. Αυτά τα σημάδια δεν είναι διαιρετό σε επαναλαμβανόμενα συνθετικά στοιχεία.
I codici privi di articolazione consistono in una serie di segni che non hanno alcuna relazione diretta gli uni con gli altri. Questi segni non sono divisibili in elementi compositivi ricorrenti.
Τριαδικό υπόδειγμα του σημαδιού βασίζεται σε μια διαίρεση του σημαδιού σε τρία απαραίτητα συστατικά στοιχεία. Peirce μοντέλο του σημαδιού είναι ένα τριαδικό μοντέλο.
Si basa sulla divisione del segno in tre elementi costitutivi necessari. Il modello del segno di Peirce i triadico.
Ντεριντά υποστήριξε ότι ιδεολογική επικρατούσα επικαλείται την μεταφυσική ψευδαίσθηση της ένα υπερβατικό σήμαινε - μια απόλυτη αναφερόμενο στο επίκεντρο ενός σημαίνοντος συστήματος, το οποίο παρουσιάζεται ως «απόλυτη και αμείωτη», σταθερό, διαχρονικό και διάφανο - σαν να ήταν ανεξάρτητη της και πριν από αυτό το σύστημα.
Derrida ha sostenuto che il discorso ideologico dominante si basi sull'illusione metafisica di un significato trascendentale, un referente ultimo nel cuore di un sistema significante che viene descritto come \"assoluto ed irriducibile\", stabile, senza tempo e trasparente, come se prescindesse da e precedesse quel sistema.
Η άπειρη χρήση πεπερασμένων στοιχείων είναι ένα χαρακτηριστικό όπου σε σχέση με τα μαζικά μέσα ενημέρωσης γενικά αναφέρεται στην σημειοτική οικονομία. Το δομικό χαρακτηριστικό διπλής άρθρωσης μέσα σε ένα σύστημα σημείων επιτρέπει έα άπειρο αριθμο σημαντικών συνδυασμών να παράγεται με τη χρήση ενός μικρού αριθμού μοάδων χαμηλού επιπέδου.
L'uso infinito di elementi finiti è una caratteristica che in relazione al mezzo in generale è stata definita \"economia semiotica\". La caratteristica strutturale della doppia articolazione in un sistema semiotico consente di generare un numero infinito di combinazioni provviste di significato usando un numero ristretto di unità di livello basso.
Ενα δυαδικό μοντέλο του σήματος βασίζεται πάω σε μια διάίρεση του σήματος σε δύο βασικά συστατικά στοιχεία. Το μοντέλο του Saussure του σήματος ενός δυαδικού μοντέλου (σημείωσε ότι ο Saussur επέμενε ότι μια τέτοια διαίρεση ήταν καθαρά αναλυτική).
Si basa sulla divisione del segno in due elementi costitutivi necessari. Il modello di Saussure del segno è diadico (notare che Saussure insisteva sul fatto che una divisione di questo tipo fosse puramente analitica).
Μια αφήγηση είναι μια αναπαράσταση του μια «αλυσίδα» των γεγονότων. Στην ομαλή αριστοτελική αφηγηματική μορφή, την αιτιώδη συνάφεια και σειρά στόχων ιστορία (χρονολογική εκδηλώσεις) σε οικόπεδο: εκδηλώσεις στην αρχή να προκαλούν εκείνοι στη μέση, και στο τέλος προκαλεί τα γεγονότα στη μέση.
Rappresentazione di una \"catena\" di eventi. Nella forma narrativa aristotelica canonica, causalità e obiettivi trasformano la trama (eventi in ordine cronologico) in intreccio: gli eventi iniziali sono la causa di quelli nel mezzo e gli eventi nel mezzo sono la causa di quelli alla fine.
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για να αναφέρεται η ποικιλομορφία της χρήσης και την ερμηνεία των κειμένων από διάφορες ομάδες του πληθυσμού (Volosinov).
Espressione che si usa per riferirsi alla diversità di impiego ed interpretazione di testi da parte di pubblici diversi (Volosinov).
Συμβατικά ορισμοί των ειδών τείνουν να βασίζονται στην έννοια ότι αποτελούν ειδικές συμβάσεις του μορφή και το περιεχόμενο που είναι κοινόχρηστα από τα κείμενα που θεωρούνται ότι ανήκουν σε αυτούς. Ωστόσο, ένα μεμονωμένο κείμενο μέσα σε ένα είδος σπάνια αν ποτέ έχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία για το είδος και τα κείμενα παρουσιάζουν συχνά τις συμβάσεις του περισσότερα από ένα είδος.
Le definizioni convenzionali di genere tendono a basarsi sul concetto che costituiscono particolari convenzioni di forma e contenuto condivise dai testi che si ritiene vi appartengano. Tuttavia, un singolo testo all'interno di un genere non ha mai o quasi tutti i tratti distintivi del genere stesso e spesso i testi mostrano le convenzioni di più di un genere.
Ένας από τους στόχους του semioticians είναι denaturalization: αποκαλυπτικό κοινωνικά κωδικοποιημένη βάση φαινόμενα τα οποία έχουν ληφθεί-για-χορηγείται ως «φυσικό».
Uno degli obiettivi dei semiotici è la denaturalizzazione: rivelare la base socialmente codificata di fenomeni dati per scontati in quanto \"naturali\".
Η κατανόηση και η ερμηνεία των κειμένων από αποκωδικοποιητές σε σχέση με τους σχετικούς κωδικούς(Γιάκομπσον).
Comprensione ed interpretazione di testi da parte di decodificatori in riferimento a codici rilevanti (Jakobson).
Της Fiske όρος για τους κωδικούς που χρησιμοποιούνται από κοινού από τα μέλη του ένα κοινό μάζας και είναι που έμαθε ανεπίσημα, με την πείρα και όχι εκ προθέσεως ή θεσμικής άποψης. Σε αντίθεση με narrowcast κωδικούς, μετάδοσης κωδικοί είναι διαρθρωτική απλούστευση, απασχόληση αμειβομένου τυπικές συμβάσεις και «τύπων» - ώστε να δημιουργούν κοινοτοπίες και στερεότυπα.
Espressione di Fiske per indicare i codici condivisi dai membri di un pubblico di massa che vengono appresi in maniera informale attraverso l'esperienza anziché deliberatamente o istituzionalmente.
Roland Barthes εισήγαγε την έννοια της αγκυροβόλιο. Γλώσσες στοιχεία σε ένα κείμενο (για παράδειγμα, μια λεζάντα) μπορεί να χρησιμεύσει σε 'αγκύρωση' (ή να περιορίσετε) η προτιμώμενη αναγνώσεις μιας εικόνας (αντίθετα το επεξηγηματικό χρήση μιας εικόνας να αγκυρώσετε ένα κείμενο διφορούμενο προφορικές).
Concetto introdotto da Roland Barthes. Gli elementi linguistici in un testo possono servire per \"ancorare\" (o limitare) le letture preferite di un'immagine (al contrario l'uso illustrativo di un'immagine può ancorare un testo verbale ambiguo).
Σχήμα λόγου που περιλαμβάνει την αντικατάσταση μέρους έναντι του συνόλου ή το αντίθετο.
Figura retorica che prevede la sostituzione della parte per il tutto, del genere per la specie o vice versa.
Ενας όρος της κοινωνικής γλωσσολογίας που αναφέρετι στους διακριτούς τρόπους στους οποίους χρησιμοποιείται η γλώσσα από μέλη μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας. Στην σημειολογία οι όροι αναφέρονται πιο ευρέως σε υπο-κώδικες που μοιράζονται τα μέλη τέτοιων ομάδων
Termine della sociolinguistica che si riferisce alle maniere distintive in cui viene usata una lingua dai membri un particolare gruppo sociale. In semiotica il termine si può riferire in senso più vago ai sottocodici condivisi dai membri di detti gruppi (vedere \"codici\").
Ενα σήμα που δεν περιέχει άλλα σήματα, σε αντίθεση με το πολύπλοκο σήμα.
Segno che non contiene alcun altro segno, a differenza di un segno complesso.
Στην σημειολογία του Saussure, ο όρος σημασία αναφέρεται στην σχέση μεταξύ του σημαίνοντος και του σημαινόμενου.
Nella semiotica saussuriana, si riferisce al rapporto tra significante e significato.
Η επιρροή της στρουκτουραλιστικής και φονταμεταλιστικής ομάδας γλωσσολόγων /φαρμοσμένης γλωσσολογίας εγκαταστάθηκε στην Πράγα το 1926 απο Τσέχους και Ρώσους γλωσσολόγους, αν και ο όρος Σχολή της Πράγας δεν χρησιμοποιούνταν μέχρι το 1932. Τα βασικά μέλη αυτής της ομάδας περιλαμβάνουν: Vilem Mathesius (1882-1946), Bohuslav Havránek (1893-1978), Jan Mukarovsky (1891-1975), Nikolai Trubetzkoy (1890-1938) and Roman Jakobson (1896-1982).
Influente gruppo strutturalista e funzionalista di linguisti/semiotici fondato nel 1926 a Praga da linguisti cechi e russi, sebbene il termine \"scuola di Praga\" non sia stato usato fino al 1932.
Σε μερικά σημειωτικά τρίγωνα, αυτό αναφέρεται στη έννοια του σήματος που έχει δοθεί σ'αυτό. Ονομάζεται και διερμηνεία του Peirce
In alcuni triangoli semiotici, si riferisce al senso creato dal segno (che Peirce chiamava \"interpretante\").
Reify (ή «hypostasize») είναι η «thingify»: θεωρώντας ένα σχετικά αφηρημένη καθορίζεται σαν να ήταν ένα ενιαίο, τοπικό, αδιαφοροποίητο, σταθερή και αμετάβλητη πράγμα, τον ουσιώδη χαρακτήρα των οποίων θα μπορούσε να θεωρείται δεδομένη (βλέπε ουσιοκρατία).
Trattare un significato relativamente astratto come se fosse una cosa immutata, fissa, indifferenziata, legata, la cui natura essenziale può essere data per scontata (vedere Essenzialismo).
Στο μοντέλο του Γιάκομπσον γλωσσικής επικοινωνίας αυτό θεωρείται μία από τις βασικές συναρτήσεις του ένα σύμβολο. Αυτή τη λειτουργία του ένα σύμβολο παραπέμπει σε περιεχόμενο.
Nel modello di comunicazione linguistica di Jakobson, si ritiene che sia una delle funzioni chiave di un segno. Questa funzione di un segno si riferisce al contenuto.
Αναγωγή συνεπάγεται τη μείωση των επεξηγηματικών παράγοντες που εμπλέκονται σε κάποιο φαινόμενο σε μια ενιαία βασική λειτουργία ή αιτία.
Riduzione dei fattori esplicativi interessati in un qualche fenomeno ad una sola funzione o causa primaria.
Μια φιλοσοφική στάση (ειδικά επιστημολογικά) στο «τι είναι πραγματική;» Για αυτά που σχεδιάζονται προς φιλοσοφικός ρεαλισμός, αντικειμενικό και knowable πραγματικότητα υπάρχει αναμφισβήτητα «έξω» από εμάς, και ανεξάρτητα από μας μέσα στη σύλληψη των αυτό - υπάρχουν σαφώς καθορισμένες αντικείμενα στον κόσμο που έχουν εγγενείς ιδιότητες και σταθερές σχέσεις μεταξύ τους ανά πάσα στιγμή. Συνήθως ρεαλιστές αναγνωρίζουν ότι η «κοινωνική πραγματικότητα» είναι περισσότερο υποκειμενικό παρά «φυσική πραγματικότητα» (το οποίο θεωρείται ως αντικειμενική).
Posizione filosofica (segnatamente epistemologica) su \"che cosa è vero?\". Per chi protende per il realismo filosofico, esiste indiscutibilmente una realtà oggettiva e conoscibile al di fuori di noi e a prescindere dai nostri mezzi per apprenderla: nel mondo vi sono oggetti ben definiti che hanno proprietà intrinseche e rapporti fissi l'uno con l'altro in qualsiasi istante.
Ενώ μεταδομισμού ερμηνεύεται συχνά απλά ως «αντι-δομισμός», αξίζει να σημειωθεί ότι η ετικέτα που αναφέρεται σε μια σχολή σκέψης που αναπτύχθηκε μετά από και σε σχέση με δομισμός. Μεταδομισμού ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ και προσαρμοσμένο στρουκτουραλιστική έννοιες εκτός από το ότι πολλοί από αυτούς.
Sebbene spesso interpretato semplicemente come \"antistrutturalismo\", vale la pena notare che quest'etichetta si riferisce ad una scuola di pensiero che si è sviluppata dopo, al di fuori ed in relazione allo strutturalismo.
Αυτός ο όρος ολισθηρό, που φαινομενικά αναφέρεται σε μια εποχή επιτυχία μοντερνισμού, είναι φιλοσοφικά συμμάχησε με μεταδομισμού, αποδόμηση, ριζοσπαστικό σκεπτικισμό και το σχετικισμό - με την οποία μοιράζεται ένα αντι-foundationalist στάση. Ειρωνικά μεταμοντερνισμός θα μπορούσε σχεδόν να οριστεί όσον αφορά τον καθορισμό αντιστέκονται.
Termine evanescente che si riferisce ad un'epoca che segue il modernismo, è filosoficamente affine al poststrutturalismo, alla decostruzione, allo scetticismo radicale ed al relativismo, con cui condivide una posizione antifondazionalista.
Φαινόμενο κατά το οποίο μια λέξη εκφράζει περισσότερες από μία σημασίες.
Chi rifiuta il determinismo testuale (per esempio i poststrutturalisti) sottolineano la natura \"polisemica\" dei testi: la loro pluralità di significati.
Στο μοντέλο του Jakobson γλωσσικής επικοινωνίας την κυριαρχία της κάθε μία από τις έξι παράγοντες μέσα σε μια έκφραση απεικονίζει μια διαφορετική γλωσσική λειτουργία. Σε δηλώσεις όπου η ποιητική λειτουργία είναι κυρίαρχο (π.χ. σε λογοτεχνικά κείμενα), η γλώσσα που τείνει να είναι πιο «αδιαφανές» από το συμβατικό πεζογραφία στην υπογράμμιση του σημαίνοντος και μέσο (και τους σημαντικότητας), ή τη μορφή, στυλ ή τουλάχιστον όσο κώδικα όπως κάθε σημαινόμενο, περιεχόμενο, το «μήνυμα» ή αναφορών έννοια.
Nel modello della comunicazione linguistica di Jakobson, la predominanza di uno dei sei fattori in un enunciato riflette una funzione linguistica diversa. Negli enunciati in cui predomina la funzione poetica (per es. nei testi letterari), la lingua tende ad essere più \"opaca\" rispetto alla prosa convenzionale nel sottolineare il significante ed il mezzo (e la loro materialità) o la forma, lo stile o il codice almeno tanto quanto ogni significato, contenuto, \"messaggio\" o significato referenziale.
Phonocentrism είναι μια συνήθως ασυνείδητο ερμηνευτική προκατάληψη που προνόμια ομιλία πάνω από τη γραφή (και κατά συνέπεια) η προφορική ακουστική πέρα από την οπτική).
Pregiudizio interpretativo normalmente inconscio che privilegia la lingua orale rispetto a quella scritta.
Στο μοντέλο του Jakobson γλωσσικής επικοινωνίας, αυτό θεωρείται ως μία από τις βασικές λειτουργίες ενός σημείου. Αυτή η λειτουργία αναφέρεται στην κατασκευή μιας σχέσης μεταξύ addresser και του παραλήπτη.
Nel modello della comunicazione linguistica di Jakobson, si ritiene che sia una delle funzioni chiave di un segno. Questa funzione si riferisce alla sua costruzione di un rapporto tra emittente e destinatario.
Jean Piaget χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο για να αναφερθώ στον τρόπο με τον οποίο μικρά παιδιά μερικές φορές φαίνεται να έχουν δυσκολία να διαχωρίζουν τις ετικέτες που δίνουμε σε πράγματα από τα πράγματα οι ίδιοι, σαν τέτοιο σημαινόντων ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της τα αναφερόμενά τους. Ακόμη και με ενήλικες, ορισμένες σημαινόντων θεωρούνται από ορισμένους όσο πιο μακριά από «αυθαίρετες», αποκτώντας σχεδόν μαγική δύναμη - συνειδητοποιημένες "γραφικό" βρισιές και ζητήματα της προκατάληψης - ανάδειξη της σημείο σημαινόντων ότι είναι δεν είναι κοινωνικά αυθαίρετη.
Jean Piaget usa questo termine per riferirsi alla maniera in cui talvolta sembra che i bambini piccoli facciano fatica a separare le etichette che diamo loro per le cose e le cose stesse, come se i significanti in questione fossero parte essenziale dei loro referenti.
Οι κωδικοί που έχουν γίνει πολιτογραφημένος είναι εκείνοι που είναι τόσο ευρέως κατανεμημένα σε έναν πολιτισμό και που μαθαίνονται σε τέτοιο νεαρή ηλικία που εμφανίζονται να μην κατασκευαστούν αλλά να δοθεί «φυσικό» τρόπο.
I codici che sono stati naturalizzati sono quelli così ampiamente distribuiti in una cultura e che vengono appresi in così tenera età da sembrare non costruiti ma appresi \"naturalmente\".
Σε ορισμένα συμφραζόμενα ο νατουραλισμός θεωρείται ως μία περιοριστική μορφή του ρεαλισμού, ο οποίος προσφέρει λεπτομερείς αλλά επιφανειακές παραστάσεις από την εμφάνιση των πραγμάτων (αληθοφάνεια), σε αντίθεση με έναν τρόπο που αντανακλά μια βαθύτερη, πιο βαθιά κατανόηση της «βασικής» φύση τους (λιγότερο συγκεκριμένη και πιο «τυπική»).
In alcuni contesti il naturalismo viene visto come forma riduzionistica del realismo che offre rappresentazioni dettagliate ma superficiali dell'apparenza delle cose (verosomiglianza), anziché essere una modalità che riflette una comprensione più profonda della natura \"essenziale\".
Μοντερνισμού αναφέρεται σε ένα κίνημα, πέρα από τις τέχνες στη Δύση που μπορούν να ανιχνευθούν με τέλη του 19ου αιώνα, ήταν στο απόγειό της από περίπου το 1910-1930, και συνεχίστηκε μέχρι περίπου τα τέλη του 1970. Χαρακτηρίστηκε πιο ευρέως από την άρνηση της παράδοσης και της τέχνης ως απομίμηση. Περιελάμβανε σημαντικά ανθοκράμβη μεταξύ των τεχνών, καθώς και μεταξύ διάφορες μορφές σε διαφορετικές χώρες. Στις εικαστικές τέχνες περιελάμβανε κυβισμού, Ντανταϊσμός, σουρεαλισμός και του φουτουρισμού.
Movimento trasversale tra le arti occidentali le cui origini si possono far risalire all'Ottocento, che ha raggiunto l'apice tra il 1910 ed il 1939 e che è sopravvissuto fino alla fine degli anni Settanta circa. Era caratterizzato, in termini vaghi, dal rifiuto della tradizione e dell'arte come imitazione.
ο μιμητικός σκοπός σην εκπροσώπηση περιλαμβάνει μια προσπάθεια να μιμηθούν στενά ή να προσομοιωθούν παρατηρήσιμα χαρακτηριστικά μιας εξωτερικής πραγματικότητας, όπως και αν αυτό βιώνεται άμεσα και χωρίς διαμεσολάβηση.
Lo scopo mimetico nella rappresentazione implica il tentativo di imitare o simulare da vicino i tratti osservabili della realtà esterna, come se venisse esperita direttamente e senza mediazione.
Σχήμα λόγου, κατά το οποίο αντί για τη λέξη που απαιτείται χρησιμοποιείται άλλη, με την οποία υπάρχει σημασιολογική σχέση.
Figura retorica che prevede l'uso di un significato al posto di un altro in relazione diretta con esso o affine ad esso in qualche modo, segnatamente la sostituzione dell'effetto per la causa.
Μεταφορά εκφράζει το άγνωστο (γνωστή στο λογοτεχνική ορολογία ως το «περιεχόμενο») όσον αφορά τις γνωστές (το «όχημα»). Την έννοια και το όχημα είναι κανονικά άσχετα: πρέπει να κάνουμε μια ευφάνταστη άλμα να αναγνωρίσει την ομοιότητα που υπαινίσσεται μια φρέσκια μεταφορά. Στη Σημειωτική όρους, μια μεταφορά περιλαμβάνει ένα καθοριζόταν ενεργεί ως ένα σημαίνον που αναφέρεται σε μια μάλλον διαφορετική σημαινόμενο. Μεταφορές φαίνεται αρχικά αντισυμβατικό επειδή περιφρονούν προφανώς 'κυριολεκτική' ή denotative ομοιότητα.
Modo di esprimere ciò che non è familiare (nel lergo letterario, il \"tenore\") in termini di familiare (il \"veicolo\"). Normalmente tenore e veicolo non hanno relazione tra di loro: dobbiamo fare un balzo con l'immaginazione per riconoscere la somiglianza a cui allude una metafora nuova.
Οι σημειωτιστές τονίζουν την αμεσότητα της εμπειρίας, υπενθυμίζοντάς μας ότι είμαστε πάντα απασχολημένοι με σημεία και κώδικες, όχι με μια αδιαμεσολάβητη αντικειμενική πραγματικότητα.
I semiotici sottolineano che l'esperienza è mediata, ricordandoci che abbiamo sempre a che fare con segni e codici, non con una realtà oggettiva non mediata.
Σύλληψη του Saussure του έννοια ήταν καθαρά δομική, σχεσιακό και διαφορική - θεωρούνταν την έννοια των σημείων που βρίσκεται στη συστηματική σχέση τους με το άλλο. Αντίθετα, αναφορών έννοια είναι η αναπαράσταση του referents στα σημεία και τα κείμενα. Του μοντέλου της μετάδοσης της επικοινωνίας, έννοια εξισώνεται με το περιεχόμενο.
Il concetto saussuriano di significato era puramente strutturale, relazionale e differenziale: il significato dei segni era visto come insito nella loro relazione sistematica gli uni con gli altri.
Μετάδοσης κωδικοί έχουν ποιες πληροφορίες καλέστε θεωρητικοί υψηλού βαθμού απόλυσης - κείμενα χρησιμοποιώντας τέτοιοι κώδικες είναι διαρθρωτικά απλές και επαναλαμβανόμενες («overcoded»).
I codici di trasmissione sono caratterizzati da ciò che i teorici dell'informazione chiamano \"elevato livello di ridondanza\": i testi che si avvalgono di questi codici sono strutturalmente semplici e ripetitivi.
Στο μοντέλο του Γιάκομπσον της γλωσσικής επικοινωνίας,αυτή θεωρείται ως μία από τις βασικές λειτουργίες ενός σημείου. Αυτή η λειτουργία αναφέρεται σε κωδικούς, εντός των οποίων το σημείο αυτό μπορεί να ερμηνευθεί.
Nel modello di Jakobson della comunicazione linguistica, si ritiene che sia una delle funzioni chiave di un segno. Questa funzione si riferisce ai codici nei quali si può interpretare il segno.
Ο όρος αυτός αναφέρεται ποικιλοτρόπως είτε σε ένα κείμενο ή την έννοια ενός κειμένου - αναφορές που οι Κυριολεκτικοί τείνουν να συγχέουν.
Termine che si riferisce o a un testo o al significato di un testo, referenti che i letteralisti tendono a far convergere.
Αν και τα σημάδια μπορεί να διακρίνεται σε υλική μορφή λέξεις, εικόνες, ήχους, ενεργεί ή αντικείμενα, τέτοια πράγματα δεν έχουν καμία εγγενή έννοια και να γίνει σημάδια, μόνο όταν επενδύουμε τους με την έννοια. Σημάδια έχουν, ως εκ τούτου, καμία υλική ύπαρξη: μόνο το σημάδι όχημα έχει υλική υπόσταση.
Sebbene i segni possano essere percepiti sotto le forme materiali di parole, immagini, suoni, atti o oggetti, queste cose non hanno significato intrinsico e diventano segni solamente quando riversiamo in essi un significato. I segni in quanto tali non hanno esistenza materiale: solo il veicolo del segno ha sostanza materiale.
Ο όρος χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε αντιστοιχίες, παραλλήλους ή ομοιότητες στις ιδιότητες, τα πρότυπα ή σχέσεις α) δύο διαφορετικών δομών β) δομικών στοιχείων σε δύο διαφορετικές δομές και γ) δομικών στοιχείών σε διαφορετικά επίπεδα μέσα στην ίδια δομή. Μερικοί θεωρητικοί χρησιμοποιούν τον όρο ομολογία, με τον ίδιο τρόπο.
Termine utilizzato per riferirsi a corrispondenze, paralleli o analogie di proprietà, schemi o rapporti di a) due diverse strutture; b) elementi strutturali in due strutture diverse e c) elementi strutturali a diversi livelli all'interno della stessa struttura. Alcuni teorici usano il termine \"omologia\" in maniera del tutto analoga.
Ειρωνεία είναι μία ρητορική αλληγορία. Είναι ένα είδος διπλού σημείου στο οποίο το «κυριολεκτικό σημάδι» συνδυάζεται με άλλο σημάδι συνήθως για να δηλώσει το αντίθετο νόημα. Ωστόσο,η συγκράτηση και η υπερεκτίμηση μπορεί επίσης να είναι ειρωνικές.
Tropo retorico. Dobbio segno in cui il \"segno letterale\" si abbina ad un altro segno, normalmente per significare l'opposto.
Η Σημειωτική έννοια της διακειμενικότητα επέφερε Κρίστεβα σχετίζεται κυρίως με poststructuralist θεωρητικούς. Διακειμενικότητα αναφέρεται από τις διάφορες συνδέσεις στη μορφή και το περιεχόμενο που δεσμεύουν ένα κείμενο με άλλα κείμενα. Κάθε κείμενο που υπάρχει σε σχέση με άλλα. Αν και σπάνια, αναγνωρίζονται τα χρέη ενός κειμένου με άλλα κείμενα, κείμενα οφείλουν περισσότερα με άλλα κείμενα από τους κατασκευαστές.
Concetto semiotico introdotto da Kristeva, associato principalmente ai teorici poststrutturalisti. Si riferisce ai vari collegamenti di forma e contenuto che legano un testo ad altri testi. Ogni testo esiste in relazione ad altri. Sebbene raramente si ammettano apertamente i debiti di un testo nei confronti di altri testi, i testi devono più ad altri desti che ai loro creatori.
Το όρος, που χρησιμοποιείται από Jonathan Πότερ, αναφέρεται στην ερμηνευτική κωδικούς και διαθέσιμους σε εκείνοι ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ερμηνευτική που προσφέρουν αυτές τις δυνατότητες να κατανοήσουν κειμενικό κωδικούς και επίσης - όπου ο κώδικας-χρήστης έχει την κατάλληλη συμβολικού κεφαλαίου - να καταλήγουν σε κείμενα που χρησιμοποιούν αυτούς τους κωδικούς.
L'espressione, utilizzata da Jonathan Potter, si riferisce ai codici interpretativi ed ai codici testuali disponibili a chi si trova all'interno di comunità interpretative che offrono loro il potenziale per capire e anche (ove l'utente disponga dell'idoneo capitale simbolico) per produrre testi che impiegano questi codici.
Εκείνους που μοιράζονται στους ίδιους κωδικούς είναι μέλη του ίδιου «ερμηνευτική κοινότητα» - ένας όρος που επέφερε ο λογοτεχνικός θεωρητικός Stanley ψάρια να αναφερθώ σε συγκεκριμένα είδη κειμένων (αλλά που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα αναφέρεται σε εκείνους που μοιράζονται κάθε κώδικα)» αναγνώστες» και «συγγραφείς».
Coloro che condividono gli stessi codici sono membri della stessa \"comunità interpretativa\", termine introdotto dal teorico letterario Stanley Fish per riferirsi tanto agli scrittori quanto ai lettori di particolari generi di testi (ma che si può usare anche in senso più ampio per riferirsi a coloro che condividono qualsiasi codice).
Αν και πολλοί σημειωτικοί κωδικοί μπορεί να θεωρηθούν ως ερμηνευτικοί κωδικοί,αυτό μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί μία μεγάλη ομάδα κωδικών, παράλληλα με τους κοινωνικούς κώδικες του κειμένου.
Sebbene si possano considerare codici interpretativi molti codici semiotici, ciò si può vedere come formante un gruppo principale di codici, accanto ai codici sociali ed ai codici testuali.
Ένας από τους τύπους των ερμηνευτικών κωδίκων,συγκεκριμένα, οι «ισμοί», όπως: ο ατομικισμός, ο καπιταλισμός, ο φιλελευθερισμός, ο συντηρητισμός, ο φεμινισμός, ο υλισμός, ο καταναλωτισμό και ο λαϊκισμός.
Uno dei tipi di codici interpretativi, segnatamente gli \"ismi\", ad esempio: individualismo, capitalismo, liberalismo, conservatismo, femminismo, materialismo, consumismo e popolismo.
Στο (υψηλότερο) επίπεδο δομής της πρώτης άρθρωσης ένα σημειωτικό σύστημα αποτελείται από τις μικρότερες διαθέσιμες μονάδες με νόημα (π.χ. μορφήματα ή λέξεις σε μια γλώσσα).
Al livello strutturale (più alto) della prima articolazione, un sistema semiotico consiste nelle più picole unità significative disponibili (per es. morfemi o parole in una lingua).
Στο μοντέλο του Γιάκομπσον της γλωσσικής επικοινωνίας,αυτή θεωρείται ως μία από τις βασικές λειτουργίες ενός σημείου. Η λειτουργία αυτή περιλαμβάνει την(συνήθως σιωπηρή) κατασκευή ενός αποδέκτη (τον ιδανικό αναγνώστη).
Nel modello della comunicazione linguistica di Jakobson, si ritiene che sia una delle funzioni chiave di un segno.
Φουκώ χρησιμοποιεί το όρος επιστήμης να αναφέρεται το συνολικό σύνολο των σχέσεων μέσα σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, ενώνοντας τις ασυνάρτητος πρακτικές που δημιουργούν την epistemologies.
Termine utilizzato da Foucault per riferirsi all'insieme totale di rapporti in un particolare periodo storico che uniscono le prassi discorsive che generano la sua epistemologia.
Η παραγωγή κειμένων από κωδικοποιητές με αναφορά σε σχετικούς κωδικούς (Γιάκομπσον). Η κωδικοποίηση προσκήνιο για κάποιες έννοιες και παρασκήνιο για άλλες.
Produzione di testi da parte di codificatori in riferimento a codici rilevanti (Jakobson).
Οι μελέτες διαχρονικής ανάλυσης αλλάζουν σε ένα φαινόμενο (όπως ένας κώδικας) συναρτήσει του χρόνου (σε αντίθεση με τη συγχρονική ανάλυση).
Studio dei cambiamenti di un fenomeno (per esempio, il codice) nel tempo (a differenza dell'analisi sincronica).
Είναι μίζ μεταδομιστική στρατηγική για την ανάλυση του κειμένου η οποία αναπτύχθηκε από τον Ζακ Ντεριντά.
Strategia poststrutturalista per l'analisi testuale sviluppata da Jacques Derrida.
Κατά τη συνήθη χρήση, αυτός ο όρος αναφέρεται σε κάτι που αγγίζει ή πρόκειται για κάτι άλλο, που πρόσκειται ορισμένες semioticians χρησιμοποιήσετε για να αναφερθώ σε κάτι που είναι σε ορισμένες τμήμα της έννοια (ή το τμήμα του ίδιου τομέα ως) κάτι άλλο.
Nell'uso comune, il termine si riferisce a qualcosa che tocca o sfiora qualcos'altro; alcuni semiotici lo usano per riferirsi a qualcosa che è in un qualche senso parte di (o parte dello stesso dominio di) qualcos'altro.
Ο πολιτιστικός σχετικισμός είναι η άποψη ότι κάθε πολιτισμός έχει τη δική του κοσμοθεωρία του και ότι κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως περισσότερο ή λιγότερο προνομιούχος ή «αυθεντικός» στην εκπροσώπηση της «πραγματικότητας» από τον άλλον.
Mentalità secondo cui ogni cultura ha la propria visione del mondo e che nessuna di esse possa essere considerata più o meno privilegiata o \"vera\" nella rappresentazione della \"realtà\" rispetto ad un'altra.
Αυτή ήταν μια στρουκτουραλιστική και φορμαλιστική ομάδα γλωσσολόγων που ιδρύθηκε από τους Δανούς γλωσσολόγους Louis Hjelmslev (1899-1966) και Viggo Brondal (1887-1953).
Gruppo strutturalista e formalista di linguisti fondato dal linguista danese Louis Hjelmslev (1899-1966) e Viggo Brondal (1887-1953).
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται από τους ρεαλιστές για να περιγράψει μια θέση που την συνδέουν με τον επιστημολογικό σχετικισμό και την άρνηση της ύπαρξης οποιασδήποτε αναγνωρίσιμης πραγματικότητας έξω απο αναπαράστασιμες συμβάσεις.
Termine utilizzato dai realisti per descrivere una posizione che associano al relativismo epistemologico ed alla negazione dell'esistenza di qualsiasi realtà conoscibile al di fuori delle convenzioni della rappresentazione.
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται από τους ρεαλιστές για να περιγράψει μια θέση που την συνδέουν με τον επιστημολογικό σχετικισμό και την άρνηση της ύπαρξης οποιασδήποτε αναγνωρίσιμης πραγματικότητας έξω απο αναπαράστασιμες συμβάσεις.
Termine utilizzato dai realisti per descrivere una posizione che associano al relativismo epistemologico ed alla negazione dell'esistenza di qualsiasi realtà conoscibile al di fuori delle convenzioni della rappresentazione.
Μια ποσοτική μορφή ανάλυσης κειμένου που αφορά την κατηγοριοποίηση και την καταμέτρηση των επαναλαμβανόμενων στοιχείων υπό τη μορφή ή το περιεχόμενο των κειμένων. Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τη σημειωτική ανάλυση (η σημειωτική ανάλυση κειμένου είναι μια ποιοτική μεθοδολογία).
Forma quantitativa di analisi testuale che comprende la categorizzazione e il conteggio degli elementi ricorrenti nella forma o nel contenuto dei testi.
Οι κοινωνικο-πολιτιστικές και προσωπικές ενώσεις που παράγονται όταν ένας αναγνώστης αποκωδικοποιεί ένα κείμενο.
Associazioni socioculturali e personali prodotti durante la decodifica di un testo da parte del lettore.
Αυτή είναι μια έννοια που εισήγαγε ο Φρόυντ για την ψυχαναλυτική ερμηνεία των ονείρων:στη συμπύκνωση,αρκετές σκέψεις συμπυκνώνονται σε ένα σύμβολο.
Concetto introdotto da Freud per l'interpretazione psicanalitica dei sogni: nella condensazione, vari pensieri si condensano in un simbolo.
Στο μοντέλο της Γιάκομπσον γλωσσικής επικοινωνίας αυτό θεωρείται να είναι ένα από τα βασικά καθήκοντα της ένα σύμβολο. Η συνάρτηση αυτή συνεπάγεται (συνήθως σιωπηρή) κατασκευή μια παραλήπτης («ιδανική reader»).
Nel modello di comunicazione linguistica di Jakobson, si ritiene che sia una delle funzioni chiavi del segno.
Όρος του Saussure για ένα σημείο το οποίο περιέχει άλλα σημάδια. Ένα κείμενο είναι,συνήθως, ένα σύνθετο σήμα.
Termine saussuriano per un segno che contiene altri segni. Normalmente un testo è un segno complesso.
Από σημειωτική σκοπιά,η επικοινωνία περιλαμβάνει την κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση κείμενων σύμφωνα με τις συμβάσεις των κατάλληλων κωδικών (Γιάκομπσον).
Dal punto di vista della semiotica, la comunicazione comprende la codifica e la decifrazione di testi secondo le convenzioni dei codici appropriati (Jakobson).
Η «Κοινή Λογική" αντιπροσωπεύει τις πιο διαδεδομένες πολιτιστικές και ιστορικές αξίες, στάσεις και πεποιθήσεις μέσα σε μια δεδομένη καλλιέργεια. Παράγεται από ιδεολογικές δυνάμεις που λειτουργούν μέσω κωδικών και μύθων.
I valori, gli atteggiamenti e le credenze culturali e storici più comuni in una data cultura. Viene generato da forze ideologiche che operano mediante codici e miti.
Μια ιστορική κοινωνική διαδικασία μέσω της οποίας οι συμβάσεις ενός συγκεκριμένου κωδικού(π.χ. για ένα είδος) καθίστανται ευρέως καθιερωμένοι (Guiraud).
Processo sociale storico per cui si consolidano e diffondono le convenzioni di un particolare codice (ad es. per un genere) (Guiraud).
Μία από τις πιο θεμελιώδεις έννοιες της σημειολογίας. Οι σημειωτικοι κωδικοί είναι δικονομικά συστήματα σχετικών συμβάσεων για τη συσχέτιση σημαίνοντων και σημαινόμενων σε ορισμένους τομείς.
Uno dei concetti fondamentali in semiotica. I codici semiotici sono sistemi procedurali di convenzioni affini per significanti e significati correlati in certi domini.
Ζεύγη αμοιβαία αποκλειστικές signifiers σε ένα πρότυπο σύνολο που αντιπροσωπεύουν κατηγορίες οι οποίες αντιτίθενται λογικά και τα οποία μαζί καθορίζουν μια πλήρη σύμπαν του λόγου (σχετικές οντολογικό τομέα), π.χ. στη ζωή/όχι-ζωντανό. Στην εν λόγω ανακοπές κάθε όρος συνεπάγεται, αναγκαστικά, το αντίθετο και δεν υπάρχει καμία κοινοβουλευτική στη μέση.
Coppia di significanti che si escludono a vicenda in un paradigma, che rappresentano categorie logicamente opposte e che congiuntamente definiscono un universo completo di discorso (dominio ontologico rilevante), ad esempio vivo/non vivo.
Το φαινόμενο της σημείωσης αφορά κάθε σύστημα σήμανσης: από τα πιο απλά, π.χ. τις πινακίδες της τροχαίας, έως τα πιο σύνθετα, π.χ. τους πολιτισμικούς κώδικες, τον κώδικα της μουσικής, και βέβαια το πληρέστερο σημειωτικό σύστημα, τη γλώσσα. Κατά τον Peirce, του οποίου η προσέγγιση έχει, αν και κάπως αργά, τύχει ευρύτερης αναγνώρισης, η σημείωση είναι η σχέση ενός σημείου με το αντικείμενο αναφοράς του και η διαδικασία της σημείωσης υλοποιείται με σημεία τριών ειδών: εικονικά, δεικτικά, συμβολικά.
Όρος που εκφράζει το σύνολο των ιδιαίτερων γλωσσικών στοιχείων που συνθέτουν τον προσωπικό τρόπο έκφρασης ενός ατόμου. Μπορεί να αναφέρεται και με την ευρεία έννοια στους προσωπικούς κώδικες των ατόμων.
Varietà linguistica relativa ad un solo parlante, in altre parole le caratteristiche della parlata (stile, termini ricorrenti, etc.) di una particolare persona.
